Bugünlerde birçok arkadaşımdan anlattıkları, sattıkları, sundukları işlere en yakın arkadaşlarının bile sırt döndüğünü duyuyorum. Hatta bundan alınıp arkadaşlarıyla ilişkisini kesmeyi düşünenlere bile rastladım. Nasıl bir insana bu kadar kolay arkanı dönebilirsin? Sen bu kadar çabuk ondan vazgeçebiliyorsan, ne kadar yola çıkılabilir bir adam olursun?
Sorun aslında cevapta değil, o cevaba nereden baktığındadır.
Sen sorguluyor zannediyorsun, oysa o "güvenmek istiyorum" diyor.
"Bana nasıl güvenmiyor ona bu işi ben sunuyorum" diyorsun, oysa o "bana nedenimi bulmama yardım et" diyor.
Dinlemeyi seçmiyorsun sadece konuşarak onu nasıl anlayabilirsin? Nasıl seninle çalışabileceğini düşünebilirsin? KİM SÖZ SAHİBİ OLAMADIĞI BİR İŞİN ORTAĞI OLMAK İSTER Kİ?
Sen işe inanmışsın, karşındakine de inanmalısın. Kendine bu iş sadece konuşan ve ani reaksiyonlar veren biri tarafından getirildiğini düşün.
"HİÇ KİMSE GÖRMEK İSTEMEYEN KADAR KÖR DEĞİLDİR"
Duy sadece dinle. Bakış açın değiştiğinde cevaplar sana bu kadar ters gelmeyecek, hatta itirazlarına mutlu bile olacaksın, bu körü körüne değil en az seninle birlikte bu yolda her şeyi bilerek, isteyerek çarpışacak yeni bir savaşçıya dönüşecek demektir. Gözlerine uyku girmeyen gecelerinde o dost seninle birlikte olacak. Her şey durduğunda, beklentilerinin altında kaldığında o durmayacak, ayakta kalma gücünü ondan alacaksın.
Dinle mutlaka duyacaksın.
